17 maja ważny dzień w życiu i twórczości młodej gorzowianki , mieszkającej za granicą Aleksandry Szymaniak
Oto, co napisała na swoim profilu FB: ” Nadszedł dzień premiery. Dzisiaj oficjalnie „Tom 2. Teija. Krótko i nieszczęśliwie” leci w świat.
Moja trzecia solowa powieść, moje trzecie dziecko, z którego jestem niesamowicie dumna. Wiem, że włożyłam w nie ogrom pracy, serducha i czasu, ponieważ nie dałabym Wam czegoś, czego efekty nie byłby dla mnie satysfakcjonujące.
Ludzie mnie często pytają, jak znajduję czas na pisanie w ciągu dnia. Ja bym raczej zapytała, czy istnieje dla mnie coś takiego jak „czas bez pisania”. Bo to już nie jest tylko pasja. To ogromna część mojego życia. Pisaniu poświęciłam trzy lata studiów z dala od bliskich. Pisaniu poświęciłam moje nastoletnie lata. Cały czas rozwijałam się pod tym kątem i nie mam zamiaru zwalniać, a tym bardziej przestawać. Ja teraz nie tylko chcę to robić, ale po prostu muszę. Niektórzy ludzie tego nie zrozumieją. To normalne. Autorzy często się z tym spotykają.
Serdecznie dziękuję za wszystkie spływające do mnie w dalszym ciągu gratulacje i życzenia. Za Wasze posty i za Waszą radość. Dziękuję, że kupujecie, wypożyczacie, czytacie.
Dziękuję całemu zespołowi Wydawnictwo WasPos za współpracę nad kolejnym tomem i za wysiłek włożony w przygotowanie tej pięknej książki.
Dziękuję moim patronkom medialnym Polska literatura kobieca, erotyki i nie tylko, Literacki Świat Cyrysi, Magdalena lena, Złotowłosa i Książki, Justyna Leśniewicz, @joanna.kulesza, @bookloveraneta, BJC dobry film i jeszcze lepsza książka, Piórem Czarownic za wsparcie, ogrom pracy nad promocją i zaufanie, którym obdarzyłyście mnie i „Teiję”.
Dziękuję autorom, autorką, grafikom z Ailes za promocję mojej twórczości, wsparcie i wiele dobrych rad, z których korzystam do tej pory.
Dziękuję bibliotekom, szkołom i nauczycielom za promocję, zamawianie moich książek do swoich zbiorów, za wsparcie oraz organizację spotkań autorskich, które są dla mnie bardzo cenne.
I przede wszystkim dziękuję moim bliskim – mojej rodzinie (tej skromnej z krwi oraz tej wielkiej z wyboru), mojemu chłopakowi i moim przyjaciołom. Szczególnie za to, że przy mnie jesteście, wspieracie mnie i to, co robię, oraz dajecie mi miłość, szczęście, bez których nic by mi się nie udało.
